Παιδική Οφθαλμολογία

Το νεογνό δεν έχει αναπτύξει πλήρως την  όρασή του όταν γεννιέται. Η όρασή του εξελίσσεται σταδιακά κατά τους πρώτους μήνες της ζωής. Επομένως, δεν έχει τη δυνατότητα να προσηλώνει και να παρακολουθεί αντικείμενα (π.χ. παιχνίδια) τους πρώτους μήνες της ζωής του. Επίσης, κατά τους πρώτους μήνες της ζωής, οι οφθαλμοί κινούνται προς τυχαίες κατευθύνσεις δεν συνεργάζονται.  Η ανάπτυξη της όρασης γίνεται σταδιακά ως εξής:


0 – 2 μηνών
Η κόρη του νεογνού αντιδρά στο φως. Το βλέμμα του μωρού ενδέχεται να κινείται προς τυχαίες κατευθύνσεις, γιατί ακόμα δεν χρησιμοποιεί και τα δύο του μάτια ταυτόχρονα.


2 -6 μηνών
Το νεογνό μπορεί να προσηλώνει σε αντικείμενα και να παρακολουθεί την κίνηση αντικειμένων. Τα περισσότερα νεογνά φτάνουν σε αυτό το σημείο μέχρι τον δεύτερο ή τρίτο μήνα της ηλικίας τους.


Στον 6ο μήνα
Παρατηρεί τα διάφορα αντικείμενα που το πλαισιώνουν και παράλληλα κάνει κινήσεις για να τα φτάσει.


Μεταξύ 3ου και 5ου έτους
Η όραση του παιδιού αναπτύσσεται γρήγορα και συμμετρικά  με οπτική οξύτητα που φτάνει τα 5/10 υπό φυσιολογικές συνθήκες.


Μετά τα πέντε έτη η οπτική οξύτητα του παιδιού βελτιώνεται ακόμα περισσότερο.


Πότε ξεκινάει ο έλεγχος της όρασης:
Μετά την ολοκλήρωση της όρασης,  προβλήματα της όρασης όπως η αμβλυωπία (βλέπε αμβλυωπία) δεν είναι αναστρέψιμα. Για το λόγο αυτό απαιτούνται τακτικές προληπτικές επισκέψεις στον οφθαλμίατρο για τον έλεγχο της σωστής ανάπτυξης της όρασης  του παιδιού. Η Αμερικάνικη Εταιρεία Προληπτικής Ιατρικής (US Preventive Services Task Force), συνιστά τον παρακάτω έλεγχο:


Νεογέννητα
Οι παιδίατροι θα πρέπει να εξετάζουν όλα τα νεογέννητα για οφθαλμικές λοιμώξεις , συγγενή καταρράκτη  ή συγγενές νεογνικό γλαύκωμα.


Ηλικία 6 μηνών
Στην ηλικία των 6 μηνών, ο παιδίατρος θα πρέπει να ελέγχει επιπλέον αν τα μάτια του μωρού είναι ευθυγραμμισμένα. Η αξιολόγηση αυτή πρέπει να επαναλαμβάνεται σε όλες τις επακόλουθες τακτικές επισκέψεις στον παιδίατρο.


Ηλικία 2 με 4 ετών
Στην ηλικία αυτή οι οφθαλμίατροι θα πρέπει να ελέγχουν την οπτική οξύτητα και παράλληλα να διαπιστώνουν εάν υπάρχει αξιόλογο διαθλαστικό σφάλμα – μυωπία, υπερμετρωπία ή αστιγματισμός- που να απαιτεί διόρθωση με γυαλιά. Ελέγχονται επίσης όλες οι άλλες ενδεχόμενες ανωμαλίες των οφθαλμών.


Ηλικία 5 ετών και άνω
Η εξέταση καλό είναι να επαναλαμβάνεται  μια φορά το χρόνο μέχρι την ενηλικίωση, ηλικία κατά την οποία τα διαθλαστικά σφάλματα συνήθως σταθεροποιούνται.


Η τακτική παρακολούθηση της όρασης του παιδιού  είναι απαραίτητη. Σημεία τα οποία θα πρέπει να κινήσουν υποψίες και να μας οδηγήσουν στον οφθαλμίατρο είναι:


1. Το παιδί τρίβει τα μάτια του συνεχώς.
2. Το παιδί παραπονείται για τσούξιμο και αίσθημα ξένου σώματος στο μάτι που διαρκεί πάνω από 24 – 48 ώρες.
3. Το παιδί δακρύζει υπερβολικά, εμφανίζει πρήξιμο των βλεφάρων που δεν υποχωρεί, παρουσιάζει εκκρίσεις στα μάτια ή παραπονείται για πόνο στην περιοχή των οφθαλμών.
4. Το παιδί εμφανίζει υπερβολική ευαισθησία στο φως.
5. Τα μάτια του δεν έχουν ταυτόχρονη κίνηση ή αλληθωρίζουν.
6. Το παιδί αντιδρά έντονα στην τυχαία ή ηθελημένη κάλυψη του ενός ματιού.
7. Το παιδί εμφανίζει πτώση των βλεφάρων.
8. Οι κόρες των ματιών του είναι άνισες μεταξύ τους.
9. Η κόρη του παιδιού εμφανίζει μια λευκή αντανάκλαση αντί της φυσιολογικής ερυθρής.
10.  Οποιοδήποτε τραύμα στα μάτια.
11.  Το παιδί παραπονείται ότι βλέπει τα πράγματα διπλά (διπλωπία).
12. Το παιδί δεν ξεχωρίζει τα χρώματα.